Lieve aarde,

Hoe richt ik me tot jou?
In alles dat ik je zeggen zou,
Als je me kon horen,
en ik je kon verstaan.
Jouw wind fluistert al even in mijn oren,
Ging van briesje naar orkaan,
Van woorden als druppels verfrissend op mijn wangen,
Naar roepend via tsunami, oorverdovend gevangen.

Geen ontkomen meer aan,
Het regent pijpenstelen,
Tranen vol vuur in vlammen gevat,
Jij bent het helemaal zat,
Opgegeven, weggekeken, Sprankjes hoop trillend tot een verbindend wij,
Het is nu en ….
Het spijt mij.

Ik voel urgent,
Ik weet belang,
Ik luister en hoor,
Een afscheid te vroeg,
dat is de vraag
Je wilt enkel dat ik ‘t anders doe,
vanaf vandaag!