Lieve Aarde,
Ik ben zo moe en verlang ernaar me neer te vleien tegen jouw zachte boezem.
Jouw vochtige mosjes kriebelen in mijn oor en de heerlijke geur van rottend
plantenmateriaal, aarde-in-spe, stroomt mijn neus binnen. Jouw huid groeit
dankzij vele wriemelende beestjes.
Ik wil diep in jou graven, tot ik aankom waar het lekker warm is en je mij je
schitterende juwelen onthult: de kristallen. Ik zie daar mijn ware zelf
weerspiegeld.
Ik wou dat ik een Alice-in-Wonderland-koekje kon eten en daardoor heel groot
kon worden. Zo groot dat ik jou in mijn armen kan nemen en te pletter
knuffelen. Niet te hard natuurlijk, daarvoor hou ik teveel van je ronde vormen.
Vertel me wat ik kan doen om jou te plezieren, want jouw geluk is mijn grootste
wens.
In afwachting van je antwoord, kus ik jouw grond met mijn voeten.

Benten