Lieve aarde,

Een liefdesbrief aan jou.
Omdat ik altijd al
en met de dag meer
oprecht van je hou.

Ik wil je bedanken,
voor alles wat je geeft.
Voor hetgeen je laat bloeien
en al dat door jou kan groeien.

Wanneer ik het even niet weet,
alles op me afkomt,
als een hele grote muur.
Ben jij daar altijd,
met je helende natuur.

Dan voel ik het.
Niemand zo in balans als jij.
Als ik je zou laten gaan,
zonder mijn uitputtende heerschappij.

Ik weet het,
je vindt het niet fijn.
Dat ik je heb genegeerd,
dat je er niet mocht zijn.

En daarvoor zeg ik sorry,
geef ik jou oprecht mijn spijt.
Uit de grond van mijn hart,
want ik was je even kwijt.

Zette mijn eigen soort bovenaan.
Zonder in te zien dat zonder jou,
ik, wij en al het leven
nooit zouden bestaan.

Dat jij en ik partners moeten zijn.
Beiden mogen geven en nemen.
Met elkaar verbonden,
samen één lijn.

Iedere dag zal ik werken,
werken aan onze band.
En hierbij beloof ik jou:
ik zet je nooit meer aan de kant.

Ik blijf een mens, dus geef me wat tijd.
Verandering is lastig,
vergt moed en saamhorigheid.
Maar heb vertrouwen,
vertrouwen in ons soort.
Ook al lijken we soms hartstikke gestoord.

Ik geef jou mijn liefde,
vandaag en verder.
Ik hou van jou.
Mijn lieve herder

xxx