Hoi lieve Aarde,

Met je grillen en je schaterlach vol tranen, ik zie je, ik voel je en ik wil meer van jou  meer van jou kennen en ontdekken.

Langs grenzen, door de ruimte van tijd. Je bent er. Zelfs onder grijze stenen, neem jij niet de benen, jij blijft. altijd.

Ik vertrouw je. maar soms vrees ik je. Je krachten, ik bewonder ze, maar juist dat maakt je soms onvoorspelbaar en spannend. Toch zo veilig en sereen voel ik de adem en ruimte die je me geeft.

Vul mijn gedachte en vul mijn longen. Vul mijn zin op jou te blijven leunen, lieve aarde. Ik heb je liever dan lief. Ik hou van jou zoals je bent. Blijf zoals je bent. Hoe hard ik je soms ook probeer te temmen.

x

Es