Lieve Aarde.

Ik zit op de rand van mijn bed, zoals vroeger als kind . Ik ben weer even kind. Mijn handen open en handpalmen naar elkaar toe.
Op Hart hoogte en voel zo de energie tussen de handpalmen stromen. Ik vind dit nog steeds fijn om te doen. Mijn ogen gesloten.

Plots is daar tussen mijn handen de Aarde.

Ik adem in en de Aarde wordt groter , ik adem uit en de Aarde krimpt wat.

Telkens weer In en Uit, Ik houd mijn focus vast .Ik adem met de adem van de Aarde mee In en Uit .

Ik huil, Ik heb de Aarde in mijn handen, Ik huil en huil heviger.
Ik heb een lichaam in mijn handen.
Ik heb een baby in mijn handen .
Ik huil een stromende rivier. Ik houd een dier ,een boom , een elf , een kabouter in mijn handen.
Ik huil de oceaan .
De Aarde rond tussen mijn handen.

Geen woorden , ik voel.
Ik ben de druppel in de oceaan, daarin zie ik de sterren staan.

en dan laat ik de aarde los en open mijn ogen.

Ik word wakker, wat was dat, wat ik beleefde.
Mijn Hart.
Het waren mijn tranen van Waarde voor de Aarde.
Dank je Aarde voor wat je voor mij bent en doet.
Ik zal voor jou zorgen zoals jij voor mij zorgt, op mijn authentieke manier.
voor mezelf en de ander en nog meer.
Dank moeder Aarde.
Laat ik blij zijn en vreugdevol en stralen naar de mensheid zodat zij een vrijbrief hebben om terug te stralen en zo de aarde rond en blond terug kan stralen . met haar bloemen en haar vruchten en haar alles te veel om op te noemen om dankbaar voor te zijn .

Liefs van Felia een mensenkind op moeder aarde .