Lieve Aarde,

Groetjes uit Zuid- Australie. Ik ben hier niet op vakantie. Ik woon hier. Maar dat weet jij natuurlijk al. Ik geloof dat wij wel een goede band hebben, en ik vertrouw je vandaar dat ik het volgende wel met je wil delen.

Wist je dat op mijn geboortekaartje een afbeelding van de aarde staat? Ik ben in Nederland geboren. Ik had geen idee van landen en grenzen. Maar als kind wist ik al dat ik er niet zou blijven. Gewoon een gevoel. Ik groeide op in de stad. Ik kon erg van de aarde genieten zoals in de tuin, bij de zee en in het bos. Graag zat ik met mijn neus bij de grond. schelpjes zoeken, insekten bestuderen, namen van plantjes leren en ik gebruikte al mijn zintuigen. Ik wilde best wel buiten wonen, buiten de stad. Ik begreep de wereld nooit zo goed; de wereld, niet de aarde. Ik had als kind een mooi schilderij gemaakt. Wees toch voor elkaar aardig; dan ben je goed, had ik geschilderd. Dat hing jarenlang in huis.

Later ging ik op reis. Al was ik inmiddels jong volwassen ik begreep nog steeds niet goed die verdeling van landen. Ruzie, oorlog, vernietiging,…
Ik ging naar de andere kant van de wereldbol. Op mijn reis zag ik de prachtigste landschappen. Vaak was ik tot tranen toe ontroerd. Ik voelde me dankbaar en vereerd dat ik zoveel moois kon zien, mocht zien. Ik had geen heimwee.

Ik ging weer terug naar Nederland. Plots kreeg ik wel heimwee. Ik wilde terug, vooral terug naar die overweldigende natuur; terug naar de aarde.

Het duurde een tijdje, maar ik ben terug gegaan. Onder het mom van; je leeft maar 1x.
Ik kijk niet graag naar het journaal. Ik zet de televisie vaak uit. Ik voel me rot als ik zie wat ze je aandoen. Ik voel me rot als ik zie wat men elkaar aandoet. Ik begrijp het nog steeds niet goed.
Ik woon nu in een land waar ik dichtbij alle elementen leef. Er zijn hier bosbranden, overstromingen, droogte, woeste stormen en aardbevingen. Vanuit mijn huis zie ik de zon opkomen vanachter de heuvels. Natuur is dichtbij. Ik leef hier intenser en bewuster. En ik ben je zo dankbaar. Ik leef, ik geniet. En dit is waar het mij om gaat.

Want als ik er niet van geniet, wie doet het dan?

Dat zou zonde zijn, iemand moet er toch van genieten?!
Natuurlijk lukt het niet altijd. Maar als er moeilijke momenten zijn, dan ben jij er wel altijd. Ik kan naar buiten en van je genieten, en dat doet me goed.

Dankjewel dat je er bent!

ps, op mijn kinderen hun geboortekaartjes staan een zon en een wolk. Is het een goed idee om ook eens een brief aan de lucht en de zon schrijven?