Lieve aarde,

Vooral in dit seizoen, de jonge lente
verrast de veerkracht die jij steeds weer toont.
Ondanks dat jij steeds meer wordt uitgewoond,
verschijn jij nu in vele kleuraccenten.

En nooit gooi jij de handdoek in de ring,
jij kiest voor altijd weer opnieuw beginnen.
Wanneer komt eindelijk de mens bij zinnen,
ziet hij de schoonheid van de eersteling?

Jij weet me elk seizoen diep te ontroeren,
wat jij verdient is dat jij wordt gehuldigd.
Het is nog niet te laat jou terug te winnen.

Ik dank je dat jij mij weet te vervoeren,
me draagt, wat ben ik veel aan jou verschuldigd.
Ik voel de trekkracht van jouw vuur vanbinnen.