Lieve Aarde,

Alles, alles wat ik zie, voel, meemaak en ben,
Alles waar ik mee in contact kom,
Elke ademhaling, in … uit …
Elke baksteen die ik aan de overkant van de straat zie vanachter mijn bureau,
Ook mijn computer met al die stofjes die diep in jou zaten,
Het hout van mijn schrijftafel dat ooit een boom was,
Het koele metaal van mijn laptop onder mijn polsen,
Het plastic van de toetsen,
Allemaal komt het van jou.

Allemaal komen wij van jou,
Opgebouwd uit dezelfde elementen in steeds andere combinaties,
Met ons DNA niet eens zo verschillend van dat van een wortel of een peer.
Jij maakt al die verschillen mogelijk,
Al die belevenissen,
Al het leven dat wij leven, dat ben jij,
Jij bent ons en wij zijn jou.

Daarmee kan ik je niet liefhebben als iets buiten mij,
Maar heb ik je lief als de uiting van jou die ik ben,
En heb ik – in principe – al wat vanuit jou leeft lief,
In principe, want daar wringt de schoen,
De schoen die ook van jou gemaakt is,
De schoen die knelt als ik te strak vasthoud aan hoe ik het leven beleef,
Hoe ik denk dat het moet en het hoort,
Als ik vasthoud aan mijn manier van samen leven.

Mij doet het pijn als mensen vlees en vis eten,
Maar evengoed vlieg ik wel,
En heb ik heel veel kleren,
Zo maak ik me schuldig aan de penibele situatie waar jij je in bevindt,
Want ik weet van stormen en overstromingen, droogte en mislukte oogsten,
Ik weet en maak desondanks keuzes die niet altijd goed zijn voor het geheel.

Jou ervaar is als vergevingsgezind,
Of liever nog, als entiteit die het experiment mens gelaten draagt,
Want we zijn ook een prachtproef van geïncarneerd bewustzijn,
En daartoe leen jij je.

Het kan zijn dat we je berooid en beroofd achterlaten,
De laatste olie uit de grond gehaald, het laatste kobalt, de moeilijkst bereikbare diamanten,
Jij geeft en geeft tot je niet meer te geven hebt.

Intussen ervaren steeds meer van ons hoe het is om te leven,
Van jou, met jou, op jou,
Onze voeten in het zand of op het asfalt,
Zijn wij van jou,
Ook als we dat vergeten.

Ik verklaar je mijn liefde, Aarde, en geef je mijn dankbaarheid.

Getekend, Lisette