Lieve aarde,

Ik ben zo dankbaar voor jou. Je hebt zoveel te bieden en je draagt zoveel moois bij je. Het is me een mysterie hoe je in elkaar zit, je bent oprecht in mijn ogen het aller grootse wonder dat er bestaat. Ik kijk eindeloos naar de sterren en besef me dat wij maar een fractie van een moment zijn in jouw hele bestaan. Ik ben voor jou een niemand, een vleugje wind in een tijdperk van ontelbare jaren. Maar lieve aarde, voor mij ben jij mijn alles. Iedereen die ik ken, de mensen wie ik lief heb, alle verhalen en talloze herinneringen die ik bij me draag komen voort uit jou. Jij. Jij bent al het bestaan in één en jij bent het enige wat ons allemaal standhoudt. Mijn dankbaarheid voor jou en groot maar mijn daadkracht is helaas nog klein. De zwaartekracht drukt ons dichter bij je maar we falen om met je te gronden. Want ondanks het bijzondere fenomeen van jouw en mijn bestaan gaan wij vooralsnog niet goed met je om. We zoeken onze balans met jou maar ons egocentrische bestaan en complexiteit weerhoudt ons van het evenaren. Ik probeer je mooiste plekjes te ontdekken en verkennen want je hebt zoveel moois en geschiedenis te bieden. Er is zoveel op jou geleefd en ik wil jou niet verlaten zonder iets aan je bij te dragen. Maar hoe dan? Hoe ga ik als alleenstaand individu tussen al deze miljarden mensen een impact op jou maken? Ik wil graag mezelf beter leren begrijpen om dit stukje meer vorm te kunnen geven. Wellicht door te ondervinden wat mijn eigenschappen zijn en ik welke functie en rol ik het meeste tot mijn kracht kom kan ik jou het meeste ondersteunen. Ik weet wat ik wil doen en mijn doel is duidelijk: helpen. Het zit in mij als persoon. Ik voel me verbonden met jou, de mensheid en de dieren. Alhoewel niet alles en iedereen in harmonie leeft met elkaar, hebben we elkaar wel nodig en zijn we allemaal direct en indirect met elkaar verworven. Het is zo bijzonder hoe het ecosysteem in elkaar zit en hoe wij en alle organismes hier in thuishoren. Hopelijk vinden we een manier om nog lang met jou verder door te mogen gaan in dit universum. En tot de dag dat ik jou voor het laats inadem, neem ik alles in me op. De mooie momenten die ik op jou beleef, de verbintenissen, gebeurtenissen, gevoelens en emoties. Het goede en het slechte; ik omarm het. Ik omarm jou en ben dankbaar voor jouw en mijn bestaan. Je bent prachtig en met de tijd zal ik leren er voor je te zijn. Weet dat ik je zie, weet dat ik je hoor en weet dat ik voel. Lieve aarde, ik ben dankbaar voor jou.