Lieve Aarde,

Wat fijn om je dankzij de Krant van de Aarde nu eindelijk eens te bedanken, iets dat ik al veel langer had willen doen.

Leve Aarde ik ben je dankbaar voor al het moois dat er is. Overal waar ik kijk is jouw enorme grootsheid waar te nemen met al mijn zintuigen.
Ik zie je prachtige planten- en dierenwereld onder de lucht met al zijn blauwe en grijze kleurvariaties…
Ik hoor de geluiden van de dieren…
Ik proef de verschillende smaken van groenten en fruit…
Ik ruik de geuren afkomstig van de planten- en dierenwereld…
Ik voel de warmte en kou, de zon en de wind en ook dat plekken heel verschillend aanvoelen….

Maar ik zie, ruik en voel je helemaal dichtbij als ik zittend of liggend op jou mijn handen beweeg in jou. Het licht- en tegelijk ook het donker gekleurde zand , met die zo herkenbare maar niet te beschrijven geur… Jij, die zo zacht en warm voelt in mijn hand.
En als ik stop met bewegen en me de tijd gun om te verstillen, dan voel ik soms hoe zwaar het voor je moet zijn om De Aarde te zijn…
Wij mensen maken het je wel heel lastig om door te gaan met er te zijn en al het moois te blijven geven.
Wat geweldig dat jouw liefde voor de planten en dieren ervoor zorgt dat je het niet opgeeft en blijft geven.
Dank daarvoor. Want het is zo fijn om te genieten van al het moois om me heen.
Het is niet te doen om mijn dankbaarheid in woorden te beschrijven…. Vandaar dat mijn brief zo lang op zich heeft laten wachten. Ik zal op de verzendknop drukken en daardoor meedoen met het in beweging zetten van die o zo nodige golf van liefde voor jou! En daarna zal ik naar buiten lopen om jou een echte knuffel te geven.
Jouw Nina