Lieve aarde,

Aan jou heb ik mijn bestaan te danken.
Als ik je ruik doet me dat denken aan de naaldbossen.
Als ik je hoor doet mij dat denken aan regen.
Door de vogels word ik ’s ochtends wakker.
De sneeuw maakt het buiten muisstil.
Jouw storm en onweer maken mij nietig.
De harde tegenwind geeft me het gevoel dat ik leef.
De goudgele bladeren creëren een betoverend landschap.
Aan de kleur van het groen kan ik zien of het voorjaar is.

Ik ruik, zie en hoor alles en ben steeds weer verwonderd.
Het ecosysteem is zo geniaal doordacht.
Maar begrijpen doe ik het niet.
Respect is het woord dat ik voor je heb.
Respect voor het systeem waar ik onderdeel van ben.
Ik realiseer me dat we te gast zijn.
Op een planeet dat wij onmogelijk hebben kunnen schapen.
We moeten je dan ook in je kracht houden.
Zoveel mogelijk met rust laten.
En met liefde koesteren.

Onno Dwars